Wells Gray Park

Voor de verandering zijn we weer vroeg wakker (smiley). We vragen nog info aan de mevr over de wandelroutes en ze heeft goede adviezen. We stappen om 10.00 in de camper en rijden eerst naar de Dawson Falls. Een hele indrukwekkende brede waterval. We lopen een stukje mee met een gids die een verhaal vertelt aan andere mensen. Hij vertelt over de trembling aspen, die ook wel de baby tree werd genoemd door de indianen. De binnenkant van de boom is heel zacht en neemt veel vocht op en werd door de indianen gebruikt als luier. De stam geeft een bepaalde stof af die lijkt op talk poeder en die ook als zodanig werd gebruikt door de indianen. Interessant, toch lopen we verder, omdat we het wandelpad zoeken naar de volgende waterval, de Helmcken. Daarvoor blijken we even een stukje verder te moeten rijden. Daar kunnen we onze auto parkeren en begint de 2x4= 8 km lange tocht. Een prachtig pad door het bos, een groot deel langs de rivier. Ik heb de berenbel aan mijn rugtas hangen, Henk heeft de berenspray aan zijn riem hangen (wees gerust Daan). Na 5 kwartier lopen staan we bij de waterval. Een overdonderend gezicht, we kijken echt meer dan 100 meter in de diepte. Vanaf de rand kan Henk foto's maken, maar er staat geen hek. Met een beetje pech glij je van de rand af de diepte, de canyon in. Het water maakt prachtige regenbogen. Deze waterval schijnt ...x zo hoog te zijn dan de Niagara. In 5 kwartier lopen we ook weer terug. Geen beer gezien trouwens...(treurige smiley). Dan willen we nog door naar het Clearwater Lake. Onverwacht verandert de weg in een sinterweg. We kunnen niet sneller dan gem. 30 km per uur. En de weg zit vol kuilen en gaten. Alles in de bus rammelt. Het is maar goed dat Canadream geen Nederlands leest (officieel mogen we hier niet rijden...). Zo rammelen we 25 km naar het Clearwater Lake. De rit is wel de moeite waard. Een prachtig meer, waar je je boot te water kunt laten om een stukje te varen. Wij rijden na een tijdje weer terug. We willen nu nog bij de Ray Farm langs. De Ray familie had hier een boerderij tussen 1933 en 1946. Ze hebben het land in cultuur gebracht door de begroeing af te branden. Hun huis staat er nog, ingezakt en wel. De schuur staat nog wel overeind. De weg was toen nog niet aangelegd. Ze hadden 3 kinderen. Je vraagt je af hoe hun leven er uit gezien heeft. Beide ouders zijn vroeg overleden en liggen op hun eigen land begraven. Doordat het zeg maar "kaal grondgebied" geweest is vind je er nu veel zeldzame planten. Wij lopen de route om hun land heen, langs de mineralen bron en langs Alice Lake. De mineralen bron is een gat in de grond waar gekleurd water uit omhoog borrelt. Zo gauw we stil stil staan om de bron te bekijken worden we belaagd door muggen. Snel insmeren met Deet doet wonderen. Een uur later zijn we terug op de parkeerplaats en hobbelen we terug naar onze camping. Het was mooi weer vandaag, maar omdat we zo hoog zitten wordt het ook weer snel koud. Fijn! Dat slaapt wel weer zo prettig. Omdat het hier zo mooi is besluiten we hier een nacht extra te blijven. Dus i.p.v. 2 nachten 3 nachten te blijven.